⚡️ همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید عبارت «اجه اوشون» ترجمه تحت اللفظی «عنهم» (معادل فارسی: از آنها) میباشد که در متون قدیمی گیلکی به ثبت رسیده است. در این مورد ذکر دو نکته مفید به نظر می‌رسد:
نکتهٔ اول: ترتیب این عبارت تحت اللفظی بر اساس دستور زبان گیلکی به صورت «اوشون اجه» میباشد که در گویش‌های امروزی به صورت‌های «وشۊن أجه»، «اۊشؤن أجی»، «اۊشان أجأ» تلفظ میشود؛ پس بر اساس املای تاریخی کلمه، مصوت پیش از «جه/جی/جأ» موجود در ترکیبات، متعلق به خود حرف اضافه است. بنابراین به عنوان مثال نوشتن «حسن أجی» بر نوشتن «حسن ٚ جی» اولویت دارد.
نکتهٔ دوم: این حرف اضافه در زبان‌های ثبت شده قدیمی ایرانی به شکل‌های زیر به ثبت رسیده:
٭ اوستایی: hacha
٭ هخامنشی: hacha
٭ پهلوی اشکانی: azh
٭ پهلوی ساسانی: az
همانطور که مشاهده می‌کنید مصوت پایانی این حرف در زبان گیلکی، در معادل‌های باستانی کلمه وجود دارد که در نمونه های دوره میانه دیده نمی‌شود! بر این اساس و با در نظر گرفتن شواهد دیگر زبانی می‌توان نتیجه گرفت اینکه برخی ادعا می‌کنند گیلکی ادامهٔ زبان‌های ثبت شدهٔ میانهٔ غربی است، اساسا نادرست میباشد و این زبان از دوران باستان، زبانی مستقل از زبان‌های ثبت شده، بوده است.
تصویر: نسخهٔ خطی ترجمهٔ کتاب مقامات حریری به زبان گیلکی (گیلکی بعد از فارسی دری، دومین زبان مکتوب نو ایرانی است).
درباره این سایت